بررسی آسیب پسماندهای تیز و برنده در پرستاران بیمارستان های شهر بوشهر در سال ۱۳۹۲

پیش زمینه و هدف: آسیب وسایل تیز و برنده یکی از خطرات شغلی مهم برای کارکنان بهداشتی درمانی به ویژه پرستاران محسوب می شود. اشیاء تیز و برنده پرستاران را در معرض تماس با ویروس های خطرناک مانند انواع هپاتیت و ایدز قرار می دهد. هدف این مطالعه بررسی حوادث ناشی از پسماندهای تیز و برنده بیمارستانی در پرستاران بیمارستان های شهر بوشهر در سال 1392 است.  مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی در بین 68 پرستار بیمارستان های شهر بوشهر انجام شد. جمع آوری داده ها به صورت مراجعه حضوری پژوهشگر در بیمارستان ها و تکمیل پرسشنامه ها توسط پرستاران بخش های مختلف این بیمارستان ها در سال 1392 صورت گرفت. علاوه بر این، از آمار حوادث آسیب با اشیاء تیز و برنده مرتبط با پرستاران در بیمارستان ها که طی سال های 89 تا 92 گزارش شده بود و در آرشیو موجود بود، نیز استفاده گردید. ارتباط بین آسیب های ناشی از اشیاء نوک تیز و پارامترهای مربوط به این حوادث بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss19 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.  یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که 8/58درصد از پرستاران دارای تجربه آسیب با اشیاء تیز و برنده بودند. همه (100درصد) پرستاران در مقابل ویروس هپاتیت واکسینه شده بودند. بیشترین حوادث (8/75درصد) ناشی از اصابت با سرسوزن بود. آسیب های ناشی از اشیاء تیز مانند سرسوزن در دوره سه ماه مهر تا آذر (13 مورد)، روزهای دوشنبه (10 مورد) و چهارشنبه (8 مورد) و در ساعت های 11 تا 14 و بعد از ساعت 16 (22 مورد) دارای فراوانی بیشتری بود.  بحث و نتیجه گیری: پسماندهای تیز و برنده و همچنین خطرات ناشی از آن ها باید بیش ازپیش موردتوجه قرار گیرد. به کارگیری یک استراتژی ایمن و مؤثر، جهت کاهش جراحت ناشی از پسماندهای تیز و برنده برای بیمارستان ها ضروری است. با ارتقاء آگاهی و مهارت پرسنل پرستاری نیز می توان میزان آسیب را به حداقل رساند.